Po Tracheotomii

fajny pomysl zawsze to cos nowego:)

My mielibyśmy gniewać się na kogokolwiek z tego forum? Niemożliwe!

Myślę, że od każdego można nauczyć się czegoś fajnego.
Właśnie rozpocząłem "konsumpcję" Waszego bloga - świetny!
Ale dokończę sobie na kolację - mniam, mniam

Dla zainteresowanych - tutaj jest galeria mojego przyjaciela, z której byłaby nagroda w konkursie:
http://andreovia.pl/Pasje/xPaint.htm
Trzeba kliknąć album "Pejzaże - olej" Mirosława Madysia
Muszę tylko zaktualizować informacje o tym, co jest teraz dostępne.
Koszty przesyłki biorę na siebie.

A jeszcze takie pytanie - czy układalibyśmy jakieś ramy opowiadania, czy raczej "hulaj dusza" ?
papa

Ostatnio edytowany przez Smarmen (2011-06-11 07:09:36)

Pomysł super, nagroda bardzo atrakcyjna i kusząca, ale jak tu znaleźć w sobie taką siłę co pozwoli "ubrać" myśli w słowa

....by było sprawiedliwiej może i warto przyjąć jakieś ramy..., choć może niech inne osoby się wypowiedzą, bo jeszcze nie wiem czy dam radę coś stworzyć )


Wypoczywajcie, korzystajcie ze słoneczka
Pozdrawiam

Hm, no to może ja rozpocznę.

Taki np poniedziałek. (bo każdy dzień mimo wszystko różni się do siebie)
Zegarek nastawiony na 6.40. Szybciutko szykuję się ja, potem idę budzić Antośka. Na szczęście córcia samodzielna bardzo i nie potrzebuje mamy rano.
Tradycyjne marudzenie, że sie jeszcze nie wyspałem, ale cóż dziś dzień szkolny, nie ma lekko, obowiązek to obowiązek.
Zaczynamy od odsysania, bo zalega wszędzie i w buzi i nosie i w rurce.
Potem koniecznie pić, woda podana strzykawką do buziola.
Teraz kolej na sondkę i śniadanko do brzuszka, najczęściej ciepłe mleczko.
W międzyczasie poranna toaleta, o ząbkach koniecznie pamiętając i gimnastyka, bo ścierpinięte dziecko po nocy.
Wyrzucam sondkę, zakładam Młodemu gorset i ubieram do szkoły. W zależności od pogody, zabiera nas bus szkolny bądź idziemy spacerkiem do szkoły, jest godz. ok 8.20.
W szkole edukacja wczesnoszkolna i religia. Wracamy do domu ok 11 tej.
Po drodze szybkie zakupy w osiedlowym sklepiku.
Drugie śniadanko, najczęściej odżywka no i koniecznie odpoczynek na leżaka przy komputerze.
O 13 w domu lekcje z angielskiego (mi się udaje wtedy podszykować obiad dla reszty rodzinki), matka zawsze w zasięgu i gotowości na odsysanie bądź jako tłumacz (bo czasami jeszcze trudno zrozumieć co uczeń mówi).
Pomiędzy 14 a 15 chwila relaksu.
O 15-tej Antek ma rehabilitację, do ok 16.30 (matka tradycyjnie w zasięgu, bo odsysanie, bo siusiu...)
W tym czasie do domu wraca córcia, głodna i spragniona podzielić się wydarzeniami szkolnymi, więc chwila znaleźć się musi.
Po ćwiczeniach zasiadamy do odrabiania lekcji, mama podtrzymuje rękę, przekłada kartki, podaje pisak do ręki,pomoże pokolorować i tak do ok 18-tej.
Wraca mężuś z pracy, głodny a jakże:)
Antek już wygląda kiedy to z tatusiem pogada, pobawi się i pogra na kompie ( w to w co się nie da z mamą).
Ja w tym czasie próbuję ogarnąć dom,a potem zmykam na godzinkę na rower, albo na kawusię do koleżanki.
Kolacja, toaleta wieczorna Młodego. Na zegarku 22.30 dziecko młodsze zasypia.
Jest chwila spokoju, na książkę, na nocne wiadomości..
W nocy kilka razy pobudka na odsysanie i przełożenie na drugi bok.
I to tyle, nic nadzwyczajnego....

Nic nadzwyczajnego - piszesz Basik Ale ileż można wyczytać między wierszami...  ile miłości, determinacji, siły, radości... Pozdrawiam serdecznie

Ja jestem w trakcie pisania... jeszcze tylko mój mąż musi zatwierdzić, żeby nie było pozdrawiam i gratuluję pomysłu.
Najbardziej podoba mi się pomysł wspólnej publikacji

Jeden dzien z naszego życia...

Poniedziałek
Otwieram oczy, słońce świeci prosto na mnie odwracam sie na drugi bok..patrze godzina 6..Jula już z boku na bok sie przekręca..ma już płytki sen jak zwykle z rana...jeden mały hałas i bedzie koniec spania...patrze na nia i myśle13 czerwiec....właśnie dziś mija 3 lata odkąd urodziłam dwie maleńkie istotki..Natalcia żyła kila godzin nawet jej nie zobaczyłamm..((łza mi cienkie po policzku..
Ale Jula moja dzielna..25 tydz ciązy 610 gr i skad ona miała siłe by walczyć??by mimo wylewów, niewykształconych organów wewnętrznych, infekcji, niepracujących nerek ....jak ona to zrobiła??
Patrze na nią i nie wierze...Z tAkiego maleństwa wyrosła mi taka cudna dziewczynka i jaka mądra....pierwsze urodziny obchodzilismy na rurce z tlenem, sondzie w nosie i rurce tracheo, do drugich urodzin pozbylismy sie tlenu i sondy...a teraz ma 3 latka i nie ma zadnej rurki...wierzyć mi sie nie chce...do tej pory pamiętam mój płacz gdy ja zobaczyłam..była tak maleńka jak dłoń...
ooo rusza się..przeciąga...wiedziałam ze tak będzie już siedzi z uśmiechem na twarzy i mówi mama:)))jedno z kilku słów które wypowiada po dekaniulacji...przytula sie do mnie moje maleństwo..mówie jej "wszystkiego najlepszego kruszynko" ona sie smieje..chyba jeszcze nie wie o co chodzi:)
szadzam ja na nocniczku (od dwóch tygodni walczymy))) i pięknie sika:))ubieramy sie i idziemy na śniadanko..mamy mało czasu zaraz jedziemy na wczesne wspomaganie..
Pani logopeda uczy juli słowa am am (jedzenie) a jula sie smieje i mówi mam mam:) zawsze cos ..jest uparta ma to chyba po mnie i mezu razem wziete:)
po godzinie z logopeda czeka już na nas Pani Madzia...pedagog...Jula ma na uszach wielkie słuchawki i słucha odgłosów zwierząt..jak nigdy jest skupiona..i taka poważna:))jak nie ona...kolejna godzina za nami. Jedziemy szybko coś zjeść bo mamy godzinke do następnych zajęc tym razem zajęcia muzyczne..odkąd zwolniono nas z rehabilitacji spędzamy czas inaczej, ale także pożytecznie. Jula uczy sie przebywać z innymi dziećmi i się ich nie bać...wydaje mi sie że doskonale czuje muzykę tańczy najładniej ze wszystkich:))co prawda nie mówi jak inne dzieci, ale słucha i porozumiewa sie po swojemu..
Po zajęciach pakuje ją do samochodu jedziemy wreszcie do domu..Jula zmęczona pada po 2 minutach jazdy..śpi..jest strasznie gorąco. Oczywiście w naszym gracie klimatyzacji nie ma. Patrze jak krople potu spływają jej po czole i po szyjce w okolicach dziurki po rurce tracheo. Co zatrzymuje sie na światłach sięgam ręką i przecieram te kropelki..Moja dzielna trzylatka...tyle przeszła..a jest tak radosnych dzieckiem..kocham ją ponad życie...

to tyle:)