Po Tracheotomii

Pojechaliśmy z Kubą do szpitala, gdzie została wykonana endoskopia. Badanie wykazało możliwość dekaniulacji, do której przygotowywaliśmy się kilka miesięcy. Po badaniu po prostu została wyjęta rura i zaczęła się obserwacja dziecka, oczywiście na Oddziale. Niestety wieczorem Kuba zaczął coraz głośniej a następnie gorzej oddychać. Probowano inhalacjami wzmocnić oddech, ale niestety nic z tego nie wyszło i w godzinach wieczornych założona została rura. Okazało się, że bez operacji nie będzie możliwa dekaniulacja. Operacja odbyła się kilka dni później i na 6 tygodni wróciliśmy z rurą do domu. Po 6 tygodniach wróciliśmy do szpitala i procedura została powtórzona. Endoskopia, dekaniulacja i obserwacja. Tym razem oddech był stabilny i nie było duszności. Wypisano nas do domku, a po 6 tygodniach wrócilismy na plastykę stomii. Od tego czasu minęły prawie 3 lata. Kuba, ze względu na uszkodzenie oddycha głośniej, szybciej się męczy, ale bez rurki. Tak u nas przebiegła dekaniulacja. Pozdrawiam, Kaska

Dziewczyny, dziękuję za odpowiedz. My na nowo cwiczymy zatykanie bo mlody chorował. Teraz juz przesypia noce z oratorem. Za jakis czas bedziemy zatykac koreczkiem. 11 marca mamy kolejną endoskopie w Poznaniu no i mamy cichą nadzieję, ze będą chcieli spróbować wyciągnąć rurke. Oczywiście Maks musi samodzielnie oddychac.
Pozdrawiam Ania