Po Tracheotomii

Witaj Różo

Mnóstwo pytań, niepewności, strach,....skąd ja to znam. Tak jak pisze Kasia chyba wszystkie to przechodziłyśmy. Na stronkach naszego forum znajdziesz wiele informacji, które szczególnie na początku będą bardzo przydatne.
Jesli tylko będziesz miała dodatkowe pytania pisz - pomożemy.

To co będzie Ci potrzebne w domu - to Ambu, ssak + cewniki, pulsoksymetr, kompresy, płyn do dezynfekcji

Siły same przyjdą...Podołasz. Próbuj swoich sił już w szpitalu. Staraj się uprosić byś mogła uczestniczyć w zmianach kompresów i rurki.

Po wyjściu spróbuj złapać kontakt z hospicjum i wtedy w domku odwiedzałby Cię lekarz i pielęgniarka - czułabyś sie bezpiecznie.
Rozpisałam się troszkę...
Buziaczki i powodzenia.

Witamy i my
Dacie radę !!! Teraz wiem na pewno że rura to nie koniec świata - to umożliwienie swobodnego oddechu 
Zgadzam się z atusią najlepiej od samego początku uczestniczyc w zabiegach i domagać sie wytłumaczenia wszystkiego Wtedy poczujecie się odrobinę bezpieczniej
Pozdrawiam i życzę duzo sił i zdrówka

Witajcie! Dzięki za przywitanie Fajnie że jesteście !!!!
tak jak pisałam zabieg mieliśmy mieć w czwartek, synek o 20 zjechał na chirurgię, po czym po 20 minutach zabieg został odwołany, bo cos ptrzedłuzyło się na bloku i nie było czasu na Sebastianka....stał się cud o który się modliłam...w piątek do synka przyszła kierownik kliniki chirurgii zobazcyć pacjenta, który nadal był przygotowywany do tracheotomii...po obejrzeniu Sebcia , skonsultowała się z profesorem od wad twarzo- czaszki i....czekamy na konsultacje czy wogóle w tym przypadku coś to pomoże.....czy może będzie musiał mieć operacje plastyczną rzuchwy. I tak oto syneczek nadal walczy z nadmierną ilością śliny która utrudnia mu oddychanie. Co jeszcze nas czeka.....
Bożena zgadza się leżymy w Międzylesiu i będę wdzieczna za wszelkie wskazówki dotyczące tego szpitala na prv. Z góry dziękuję.
Pozdrawiam Was Wszystkich

Witajcie kochani!My już ponad dwa lata z rurką.Trzymamy kciuki za Sebastianka.

No i już chyba wszystko wiem...a przynajmniej mam taka nadzieję, że tak będzie....w Sobote mieliśmy konsultacje z Panią profesor i powiedziała, że nie widzi konieczności interwencji chirurgicznej u małego. W czwartym miesiącu rozwija się u dzieci rzuchwa, i wszyscy maja nadzieję ze Sebuś wtedy będzie juz lepiej oddychał a przede wszystkim, ze połykanie śliny nie będzie dla niego już taka udręką, bo u niego z tym jest problem. Może i mają racje , ja już sama nie wiem...Sebek oddycha sam, saturacja mu nie spada, najgożej jest w chwilach zdenerwoawania ( ból brzucha, niewyspanie, głodny ), mamy nie pozwalić mu być zdenerwowanym....takie to troche wszystko masło maslane, bo jak mam wytłumaczyć 2 miesięcznemu dzieciaczkowi żeby się nie denerwował, bo wtedy produkuje więcej śliny, język mu się zapada i mu trudniej oddychać.....Karmimy się ciągle sondą, mamy próbować podawać pokarm nawet łyżeczką, strzykawką, czym kolwiek żeby uczył się połykać. No i szykuja nas do domku.....pod opieką Warszawskiego Hospisjum dla dzieci (  maja nam pomóc w poczatkowym pobycie małego w domku, wypożyczyć sprzęt , w pielęgnacji jego, wymianie sondy , odsysaniu itp),  tak bardzo chce żeby był już w domku, zeby jego starsza siostra wreszcie go poznała, ale z drugiej strony STRACH JEST OGROMNY, I TAK BARDZO SIĘ BOJE.....
p.s. Fajnie ze jesteście....

Witaj )
Moja córka jest juz rok po tracheo, na początku byłam przerażona wszystkim, i tym co mówili sami lekarze.Czas pokazal , ze strach ma wielkie oczy, sił starcza jak są potrzebne i bardzo wiele zawdzieczam osobom które tutaj piszą , lekarze wiele wiedzą jeśli chodzi o statystykę a każdy człowiek każdą chorobę przechodzi inaczej i jest wiele odstępstw od tego, do czego nas przekonują,.rodzice o swoich dzieciach wiedzą najwięcej dlatego uważam to forum za bardzo bardzo wartościowe i zachęcam do dzielenia sie wszystkim -obawami i sukcesami bo to buduje innych i często otwiera oczy na możliwości, całuski